Kijken
(foto's maken en laten zien)
Ergens in de jaren vijftig van de vorige eeuw maakte ik mijn eerste foto. De foto is spoorloos, het toestelletje is hiernaast nog te zien. Ik herinner me zwanen in een vijver.
Zo’n 10 jaar later kwam er de Zenith 3M: russisch, simpel, solide, goedkoop met een zilverkleurige Helios 44-lens (58mm, f/2.0), en later de massieve 300mm Tair. Daarna een hele reeks opvolgers: Exakta’s, Praktica’s, Canons, Nikons. Mijn analoge eeuw eindigde in 2003, nadat het dievengilde zich op mijn fotografie gestort had.
Rond de eeuwwisseling was ook mijn digitale tijdperk begonnen. Eerst met een compactje (Fuji 4700), daarna een Sony Cybershot, en uiteindelijk terug naar de reflexen; Nikon D100, Canon 40d, en diverse andere Nikons – van 7000 tot 600.
En nu aangeland bij de “spiegelloze” camera’s: een Sony A7Rii en een Fuji X-T2. Daar kan ik mijn hele collectie (oude) lenzen op zetten, scherpstellen met de hand is preciezer dan bij oude spiegelreflexen (met een matglaasje), en je kunt niet alleen je plaatje, maar ook je belichting in de zoeker bekijken.
Eindelijk terug bij het fotograferen van vijftig jaar geleden – maar met technologie van nu, en een hele serie luxe extra’s op de koop toe. Maar het blijft jammer dat de ontwikkeling van het digitale filmrolletje nooit voorbij het stadium van de “vaporware” en de aprilgrap is gekomen.
Plaatjes kijken
Vijftig jaar foto’s maken laat zijn sporen na – maar twintig jaar digitaal fotograferen is nog erger. Want dwongen rolletjes je nog tot zuinig schieten, in de digitale wereld is iedere foto raak. En digitale opslag neemt geen ruimte in, dus voor je het weet zit je aan de 30.000 foto’s. Die kan je natuurlijk (met een zekere limiet) neerzetten op een site als Flickr.
Leuker (en lastiger) is het om een eigen galerietje op te tuigen. Bij dezen dus: een greep uit de 30.000 foto’s in mijn Lightroom- catalogus. Een verzameling plaatjes waar af en toe bijkomt en afgaat, grofweg gesorteerd op onderwerp. Wie ze wil bekijken is welkom – het is gratis.
Iedere zichzelf respecterende galerij heeft een kelder. Daar liggen de mappen met het niet tentoongestelde werk. Bij lange na geen dertigduizend plaatjes, alleen wat wellicht gezien mag worden.
Voor wie daar benieuwd naar is: de knop hieronder leidt naar de kelder van deze fotogalerij.